مرثیه شمع ها

تا به حال مات مردمکی کاملا باز شده ای؟

هیچ مرغ عشقی در دستهایت پرپر زده است؟

هرگز خون پرنده ای را بر شیشه ها گریسته ای؟

این مرگ ها /چند ثانیه سکوت تو را برانگیخت؟

من که در حد کشتن هیچ جان -شعله- وری نیستم...

حتی در فوت کردن شمع ها

آرزویی جز فراموشی آخرین تلاششان ندارم!

تو اما /

بازی مردمکم را

پرپر زدنم را

و حتی خون ریخته ام بر شیشه های این شعر را

نمی بینی!

و بی هیچ ثانیه سکوت

شمع های این عشق را فوت می کنی...

دیگران برایت دست می زنند...

فاتحانه می خندی

صداها به هم می پیچد

آنقدر که هیچ کس مرثیه ی شمع ها را نمی شنود!

عبدالمهدی نوری 
سی تیر نود و دو